تصویب استاندارد های حسابداری شماره ۱۵

استاندارد حسابداری شماره ۱۵ با عنوان “سرمایه‌گذاری‌ها” یکی از مهم‌ترین استانداردهای تدوین‌شده توسط سازمان حسابرسی است که به صورت ویژه به نحوه شناسایی، اندازه‌گیری، ارائه و افشای سرمایه‌گذاری‌ها در صورت‌های مالی می‌پردازد. این استاندارد با هدف بهبود شفافیت، قابل‌اتکا بودن و مقایسه‌پذیری گزارش‌های مالی تهیه شده و به تصمیم‌گیرندگان اقتصادی کمک می‌کند تا با اطلاعات دقیق‌تری مواجه شوند. در این مقاله تراز ارقام آرین بیستر به این موضوع پرداخته‌ایم.

طبقه‌بندی سرمایه‌گذاری‌ها

سرمایه‌گذاری‌ها در این استاندارد به دو گروه کلی تقسیم می‌شوند: کوتاه‌مدت و بلندمدت. سرمایه‌گذاری‌های کوتاه‌مدت شامل دارایی‌هایی هستند که شرکت قصد دارد طی کمتر از یک سال آن‌ها را نگه دارد و هدف اصلی آن‌ها، کسب سود یا بهره سریع است. این دسته معمولاً شامل سهام، اوراق قرضه و ابزارهای مالی کوتاه‌مدت است.

از سوی دیگر، سرمایه‌گذاری‌های بلندمدت معمولاً برای دوره‌های طولانی‌تر نگهداری می‌شوند و اغلب اهداف استراتژیک همچون تأثیرگذاری بر سیاست‌ها و تصمیمات شرکت‌های سرمایه‌پذیر را دنبال می‌کنند. این سرمایه‌گذاری‌ها شامل سهام شرکت‌های وابسته، سرمایه‌گذاری در شرکت‌های فرعی یا پروژه‌های زیرساختی بزرگ است.

اندازه‌گیری و شناسایی

در استاندارد حسابداری شماره ۱۵، روش‌های مختلفی برای شناسایی و اندازه‌گیری سرمایه‌گذاری‌ها پیشنهاد شده است. برای سرمایه‌گذاری‌های کوتاه‌مدت، ارزش‌گذاری به قیمت بازار (ارزش منصفانه) انجام می‌شود، به طوری که تغییرات ارزش آن در صورت سود و زیان شناسایی می‌شود. در مقابل، سرمایه‌گذاری‌های بلندمدت عمدتاً بر اساس بهای تمام‌شده شناسایی می‌شوند و در صورتی که کاهش ارزش قابل‌توجهی رخ دهد، باید در صورت‌های مالی منعکس شود.

همچنین این استاندارد تأکید می‌کند که هرگونه تغییر در ارزش سرمایه‌گذاری‌های بلندمدت که ماهیت دائمی ندارد، نباید در سود و زیان ثبت شود، مگر آنکه کاهش ارزش برگشت‌ناپذیر باشد. این موضوع باعث می‌شود که ارقام گزارش‌شده به‌صورت محافظه‌کارانه و قابل‌اعتمادتر باشند.

افشا و گزارش‌دهی

یکی از بخش‌های کلیدی استاندارد شماره ۱۵، افشای اطلاعات مرتبط با سرمایه‌گذاری‌هاست. در این بخش، شرکت‌ها ملزم به ارائه جزئیات کافی در مورد ماهیت سرمایه‌گذاری‌ها، روش‌های ارزیابی و طبقه‌بندی آن‌ها هستند. این اطلاعات باید به گونه‌ای ارائه شوند که استفاده‌کنندگان صورت‌های مالی بتوانند درباره ریسک‌ها و بازده سرمایه‌گذاری‌ها قضاوت کنند.

برخی از اطلاعاتی که باید افشا شوند شامل موارد زیر هستند:

·       تفکیک سرمایه‌گذاری‌ها به کوتاه‌مدت و بلندمدت.

·       روش‌های اندازه‌گیری به‌کاررفته برای ارزیابی سرمایه‌گذاری‌ها.

·       ریسک‌های مرتبط با سرمایه‌گذاری‌ها، از جمله نوسانات قیمت بازار یا کاهش ارزش.

·       دلایل هرگونه کاهش ارزش و نحوه برخورد با آن در صورت‌های مالی.

مزایای تصویب این استاندارد

تصویب و اجرای استاندارد حسابداری شماره ۱۵ گامی اساسی در راستای همسویی با استانداردهای بین‌المللی است. این استاندارد کمک می‌کند تا شفافیت مالی افزایش یافته و سرمایه‌گذاران و دیگر استفاده‌کنندگان از اطلاعات مالی بتوانند تصمیمات آگاهانه‌تری بگیرند. همچنین بهبود کیفیت گزارش‌دهی مالی می‌تواند اعتماد عمومی به بازارهای مالی و اقتصادی کشور را تقویت کند.