مالیات بر ملک مسکونی : در قانون انواع مختلف مالیات را با توجه به روش کسب درآمد افراد تعیین کرده اند که یکی از آن ها مالیات بر ملک مسکونی است . به این صورت که از محل سکونت فرد ، ساختمان هایی که توسط او اجاره داده می شود و یا ساخته می شود عوارض دریافت می کنند .
مالیات بر ملک مسکونی
برخی از افراد چندین ساختمان را در اختیار دارند و واحد های آن را اجاره می دهند ، در واقع اجاره بهای آن ها منبع درآمدی برایشان محسوب می شود . اداره مالیات ۲۵ درصد کل اجاره بهای نقدی و یا غیر نقدی دریافتی توسط آن ها را پس از کسر هزینه های استهلاک و تعمیرات روی ساختمان را از آن ها دریافت می کند . حتی اگر فردی که ساختمان را اجاره می دهد خود مالک ساختمان نبوده و در جایی دیگر مستاجر باشد ، او نیز باید پس از کسر مبلغ اجاره دریافتی و پرداختی باقی مانده مبالغ دریافتی را با توجه به درصد تعیین شده تحت عنوان مالیات پرداخت کند .
در مورد ساختمان هایی که توسط افراد ساخته می شود ، می توان گفت در صورتی که سازنده شخصی حقیقی باشد باید مالیات خود را بر طبق میزان درآمد حاصله پرداخت کند . در قانون درآمد تا سطح ۵۰ میلیون تومان مشمول نرخ ۱۵ درصد تا سطح ۱۰۰ میلیون تومان مشمول نرخ درصد ۲۰ و بیش از آن مشمول نرخ ۲۵ درصد عوارض خواهد شد . شرکت های حقوقی هم در فروش اولین آپارتمان نو ساز باید چیزی معادل ۲۵ درصد سود خود را مالیات بدهند .
البته برای افرادی که در کار ساخت و ساز ساختمان مشغول به کار هستند تخفیف هایی هم در نظر گرفته شده است . تا قبل از قانون اخیر در مورد مالیات مسکن ، مالیات ساختمان را بر اساس منطقه قرار گیری آن تعیین می کردند ، ولی در قانون جدید سوده حاصل از ساخت و ساز مبنای محاسبه قرار گرفته است تا بتواند عدالت مالی را هرچه بهتر اجرا کند . وضع این عوارض سود و میزان فعالیت ساختمان سازی ها را کاهش داده است .
در قانون جدید سازمان امور مالیات از فرمول جدیدی برای محاسبه میزان مالیات پرداختی بر اساس سود استفاده می شود . این فرمول بر اساس نرخ هایی مشخص شده در قانون ، قیمت مسکن و میزان سود ساخت و ساز ، چیزی در حدود ۴٫۲ ارزش روز یک ساختمان است که سازندگان باید در هنگام فروش اولین ساختمان نو ساز تحت عنوان مالیات بر درآمد ساخت و ساز آن را بپردازند . با وجود این که دولت با وضع این مالیات دامنه شمول مالیاتی خود را گسترده تر کرده و توانسته تا آن را به حوزه فعالیت های ساختمانی وارد کند و حتی نرخ آن را به میزانی برابر با سایر مشاغل دارای درآمد برساند ولی این نکته را باید گفت که مقدار ریالی این مالیات در سمت عرضه کنندگان مسکن (انبوه سازان) نسبت به قانون قبلی چیزی در حدود ۴۰ درصد افزایش پیدا کرده است .
به این معنا که برای مثال سازندگان ساختمان در شهر تهران برای فروش یک واحد مسکونی با قیمت متوسط و متراژی در حدود ۱۰۰ متر ، مبلغی برابر با ۴۰۰ هزار تومان مالیات پرداخت می کردند (در قانون قبلی) در حالی که در قانون جدید باید ۱۷ میلیون را برای پرداخت مالیات از بهای فروش کنار بگذارند . استفاده از خدمات حسابداری شرکت ها می تواند در کاهش میزان مالیات آها مؤثر باشد .
مبنای درآمد ساختمان در قانون جدید مالیات
در این قانون منظور از درآمد برای محاسبه مالیات بر ملک مسکونی ، تفاوت میان قیمت فروش آپارتمان با مجموع هزینه های ساخت ، زمین و هزینه های استهلاک می باشد .
علاوه بر موارد ذکر شده قانون جدید فرصت های خوبی را هم در مقابل ساخت و ساز کنندگان قرار داده است . یکی از این فرصت ها انتخابی بودن زمان محاسبه قیمت زمین برای محاسبه مالیات بر ملک مسکونی خواهد بود . آن ها می توانند قیمت زمین را در زمان خرید و یا فروش به عنوان ملاک محاسبه بهای تمام شده آن قرار دهند . این قیمت به عنوان جزئی از هزینه های خرید محسوب شده و از بهای تمام شده فروش در محاسبه مالیات کسر می شود ؛ بنابراین سازندگان این فرصت را خواهند داشت تا قیمت زمین را در زمان فروش ملاک محاسبه مالیات قرار داده و بخش اعظمی از مالیات پرداختی خود را در زمان تورم که قیمت ها در سطح بالایی هستند از این طریق کاهش دهند .
به خاطر این که هزینه خرید زمین چیزی در حدود یک سوم بهای تمام شده ساختمان را در برمی گیرد . در زمان رکود هم که بازار خرید و فروش هیچ رونقی ندارد و تمامی قیمت ها در سطح پایینی هستند می توان قیمت زمین در هنگام خرید آن را ملاک محاسبه مالیات قرار داد تا سود سازندگان بنا از طریق پرداخت کمتر مبلغ مالیات تأمین شود و بتوانند به فعالیت خود ادامه دهند .
به عنوان دومین مزیت قانون جدید در محاسبه مالیات بر ملک مسکونی می توان از امتیاز تعیین شده برای انبوه سازان یاد کرد . کلیه انبوه سازان و سازندگانی که از وزارت راه و شهر سازی گواهی مربوط به ساخت را دریافت کرده اند ، طبق ماده ۶ از آیین نامه اجرایی ماده ۷۷ به عنوان بنگاه تولیدی (موضوع ماده ۱۳۸ قانون مالیات های مستقیم) محسوب می شوند . این گروه معادل نرخ سود منابع مالی بکار گرفته در پروژه های خود از معافیت برخوردار خواهند بود . حتی مبالغی را که این افراد بابت نرخ سود تسهیلات مالی دریافتی به بانک ها پرداخت می کنند نیز تحت عنوان هزینه های مالیاتی منظور و از عوارض پرداختی آن ها کسر می کنند .
سومین مزیت این قانون در کسر کردن تمامی هزینه های ساخت از خرید مصالح ساختمانی تا پرداخت حق بیمه کارگران از قیمت تمام شده ساختمان است تا با قیمت زمین جمع شده و بخش زیادی از مالیات را کاهش دهد . چهارمین مزیت این قانون مربوط به ساخت و ساز در شهر های کوچک زیر ۱۰۰ هزار نفر جمعیت است ، در قانون برای کسانی که در این شهر ها اقدام به ساخت ساختمان می کنند معافیت کامل مالیاتی در نظر گرفته شده است .
نظری وجود ندارد